Zor olan hayat değil, insanlardır. Yaşadığım yıllar bana bunu öğretti. Doğası gereği herkes, hayatında sonuna kadar güvenebileceği birilerini arar. Ben bu arayışı birkaç sene öncesine kadar sonlandırdım. Arayışı bitirme sebeplerimden biri, meslekteki bir büyüğümün, "Hayatta sırtına giydiğin gömleğe bile güvenme" sözüdür. Ailem ve sevdiğim insan haricindeki herkes, benim için 'yalan'dır.
MUTLULUĞA DAİR...
Çevremdeki çoğu insan, mutluluğa ulaşabilmek için ikinci veya üçüncü şahıslara ihtiyaç duyuyor. Ama ben mutluluğun, dışarıdan gelecek bir şey olmadığını gördüm. İnsan, kendi içinde bulmalı önce mutluluğu... Uykusundan, uyanışından, yediği-içtiğinden, konumu ne olursa olsun hayata bakışından dolayı mutlu olmayı bilmeli ya da öğrenmeli. Çünkü o zaman çevresinde 'doğru' ikinci ve üçüncü şahıslar barınmaya başlar.
MESLEK EDİNMEYE DAİR...
Kafamı çevirdiğim her yerde, konuştuğum her dostumda aynı kaygı var senelerdir; "Biz nasıl büyük adam olacağız."
Olmayın... Kendinizi geçindirmeye yetecek kadar kazançla geçinin, mutlu olun. Çok para, çok huzur demek değil. Parayı amaç edinmeyin, o sadece bir araç. Türkiye'de gençlerin en verimli, en yaratıcı çağları üniversitelerde yitip gidiyor. Kendinizi bir şekilde sevdiğiniz iş uğruna 'sahaya' atma şansı kollayın hep. Başarısızlıklar sizi yıldırmasın, iş hayatında bir yerden kesilen rızkınız, emin olun başka yere bağlanır. Hayat, işten ibarettir, ama aslında hiç de öyle değildir! İnce çizgi bu...
DAİMA GÜLÜMSEMEYE DAİR...
Her gün, her saat yüzünüzden gülümsemenizi eksik etmeyin. En asil kendini ifade etme biçimi gülümsemektir. Mutluluğu, kızgınlığı, asaleti temsil eder. Karşınızdaki çok gülümsediğinizde, üzgün mü, sinirli mi, mutlu mu, zeki mi, yoksa bir aptal mı olduğunuzu anlayamaz. Sizinle ilgili hükümlere varamaz. Gülümsemek, maske olarak yerleşmesin yüzünüze, içinizden geldiği için gülün hep ama yeri gelince de en kuvvetli kalkanınız olsun...
Bir sonraki yazıda görüşmek dileğiyle..
Yazan: Fatih Šabović
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder