Twitter: @kadrijamusoski
'Basketbol' ve 'Yugoslav' sözcükleri yan yana geldiğinde nedense herkesin aklına ilk olarak 'Yugoslav Faulü' geliyor. Olaylara olumsuz bakma alışkanlığından mıdır, yoksa kıskançlık mıdır bilemiyorum. Belki de 'hainlik' olarak gören de vardır. Karşıyakalı olmanın verdiği az buçuk basketbol bilgisi ve Yugoslavyalı olmanın getirdiği takıntı olsa gerek. 'Basket' ve 'Yugoslavya' sözlerini yan yana getirdiğimde ortaya bambaşka şeyler çıkıyor (Başka bir yazıda uzun uzun detaylarını yazmayı planladığım için bu yazıda burayı geçiyorum). Ha bunların içinde elbette 'Yugoslav Faulü' de var. Sizi bilmem ama ben, Yugoslav faulüne hınzırlık olarak bakıyorum. Keza bizim için önemli olan yarışmak değil,kazanmak! (Bkz. Şutka Belgeseli)
Nisan ayında Ex-Yugoslavya'nın genelinde vizyona girmesi planlanan 'Bićemo Prvaci Sveta' filminin 'teaser'ını izlerken Yugonostaljim tuttu. Filmin konusunun geçtiği, 60'lı yıllarda Yugoslavya’nın basketbolda başarılı olması için çaba harcayan idealist ve inanmış insanların hikayesinin anlatıldığı bu filmi sabırsızlıka bekliyorum. 'Teaser'ı izledim, hemen 70'te ilk kez kazanılan basketboldaki Dünya Kupası'nın kadrosunu taradım. Gözüm 'Koraç' ismini aradı, fakat 70’teki kadroda Koraç yoktu! 'Nasıl olur' derken bu yazıyı yazmama vesile olan Radivoj Koraç’ın peşine düştüm.
Basketbolun bu büyük efsanesi 1938’de dünyaya gelmiş. Hikaye buradan başlıyor ve daha 31 yaşında Sarajevo yakınlarında geçirdiği trafik kazası sonucunda maalesef 2 Haziran 1969’da yaşamını yitiriyor (Haziranda başka bir Yugoslav efsanesi Drazen Petroviç de trafik kazası sonucunda yaşamını yitirmişti, onu da anmadan geçemedim).
31 yıllık kısacık yaşamında basketbola ve ülkesine çok büyük kazanımları sığdırabilmiş bir efsane Koraç... Öyle ki basketbolda henüz daha 3 sayılık atış uygulamasının başlamadığı dönemde bir maçta 99 sayı atmıştır. O zamanki adı FIBA Avrupa Şampiyonlar Kupası olan (Günümüzdeki EuroLeague) turnuvada OKK Beograd-Alvik Stockholm arasında 14 Şubat 1965’te'ki maçta 14 serbest atışın 11'ini atmış ve 44 basketi rakip potaya bırakmıştır. OKK Beograd’ın o dönemki koçu Borislav Stankoviç maçtan sonra "Chamberlain’in 100 sayılık rekoruna yakın olduğunu biliyorduk, eğer benchten biri skoru tutsaydı bu rekoru kırardı çünkü daha fazla sayı atma şansı vardı” diyerek üzüntüsünü dile getirmiş.
Koraç, Alvik’e karşı oynadığı 2 maçta toplam 170 sayı atmıştır. Müthiş sayı ortalamasına karşın Koraç’lı OKK Beograd bir sonraki turda yarı finalde Real Madrid’e elendi, kupayı kazanamadı.
Koraç’ın milli takım kariyeri de oldukça başarılıdır.
Milli takım seviyesindeki şanssızlığı ise final maçlarında yaşamıştır. Yugoslavya Milli Takımı kariyerinde kaybettiği finaller ise şöyledir;
1- 1961 Avrupa Basketbol Şampiyonası - şampiyon SSCB
2- 1963 FIBA Dünya Şampiyonası - şampiyon Brezilya
3- 1965 Avrupa Basketbol Şampiyonası - şampiyon SSCB
4- 1967 FIBA Dünya Basketbol Şampiyonası - şampiyon SSCB
5- 1968 Yaz Olimpiyatları - şampiyon ABD
Koraç’ın ölümünden sonra FIBA 72 yılından 2002 yılına kadar adına Kupa düzenlemiştir. Türkiye adına -o zamanki adıyla- Efes Pilsen’in 1 kez kazanmayı başardığı (96’da), Tofaş’ın ise finalde kaybettiği (1997’de) Koraç Kupası’nın adı 2002 senesinden sonra Euro Challenge Cup oldu. 2002 yılında kupanın ad değişikliği sebebiyle Sırbistan Basketbol Federasyon Kupası’nın ismi Radivoj Koraç olarak değiştirildi. 2011 yılında çekilen Zlatna levica-Prica o Radivoju Koracu belgeseli, Radivoj Koraç'ın dramatik biçimde sona eren hikayesini en detaylı biçimde anlatmaktadır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder